Περιοδικό "Κ"/ "Καθημερινή της Κυριακής" 03.07.2011
"(...) Πριν από περίπου δύο μήνες, η ομάδα Lunch Street Party επέλεξε το Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος για την πρωτομαγιάτικη εξόρμησή της. Οι Έλληνες εδώ συνυπάρχουν αρμονικά με τους μετανάστες, ή τουλάχιστον προσπαθούν, όπως άλλωστε καυτηρίασε ο Αντώνης Καφετζόπουλος, στην ομώνυμη ταινία. Επισκεπτόμαστε το πάρκο ένα κυριακάτικο μεσημέρι και συναντάμε μια πενταμελή οικογένεια από την Αλβανία, που είχε αράξει στη σκιά των δέντρων: <<Δεν έχουμε αυτοκίνητο για να πάμε στη θάλασσα και τα λεωφορεία είναι μεγάλη ταλαιπωρία για τα παιδιά>>, εξηγεί η Λίντα. <<Έτσι, λοιπόν, τις Κυριακές ερχόμαστε εδώ. Ξεκινάμε από το σταθμό Λαρίσης, όου μένουμε, καθόμαστε δύο-τρεις ώρες και γυρίζουμε με τα πόδια".Σεντόνι στρωμένο στο γρασίδι, κριτσίνια στο σακουλάκι κια μια μπαλίτσα για τα παιδιά συμπληρώνου την εικόνα.
Στο μέσον του πάρκου, μια παρέα έντεκα Ινδών παίζουν κρίκετ. <<Ερχόμαστε εδώ σχεδόν κάθε μέρα, από το μεσημέρι που τελειώνει η δουλειά μας μέχρι τις 9 που νυχτώνει", εξηγεί ο Αλί. Τρεις Έλληνες γύρω στα 25 αράζουν στις πέτρες και παρακολουθούν το ματς. Ακριβώς έξω από το Πάρκο βρίσκεται και το Συνεργατικό Καφενείο, που σερβίρει καφέδες, κρασί και μαγειρευτά σε χαμηλές τιμές. <<Προωθούμε την ιδέα του πικ νικ, δανείζοντας τα πιάτα και στρωσίδια για το γρασίδι>>, λέει ο ιδιοκτήτης του. <<Ξεκινήσαμε πριν από ένα χρόνο. Κόσμο πολύ δεν έχουμε, αλλά τις Κυριακές κάτι γίνεται σιγά, σιγά>>".
"(...) Πριν από περίπου δύο μήνες, η ομάδα Lunch Street Party επέλεξε το Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος για την πρωτομαγιάτικη εξόρμησή της. Οι Έλληνες εδώ συνυπάρχουν αρμονικά με τους μετανάστες, ή τουλάχιστον προσπαθούν, όπως άλλωστε καυτηρίασε ο Αντώνης Καφετζόπουλος, στην ομώνυμη ταινία. Επισκεπτόμαστε το πάρκο ένα κυριακάτικο μεσημέρι και συναντάμε μια πενταμελή οικογένεια από την Αλβανία, που είχε αράξει στη σκιά των δέντρων: <<Δεν έχουμε αυτοκίνητο για να πάμε στη θάλασσα και τα λεωφορεία είναι μεγάλη ταλαιπωρία για τα παιδιά>>, εξηγεί η Λίντα. <<Έτσι, λοιπόν, τις Κυριακές ερχόμαστε εδώ. Ξεκινάμε από το σταθμό Λαρίσης, όου μένουμε, καθόμαστε δύο-τρεις ώρες και γυρίζουμε με τα πόδια".Σεντόνι στρωμένο στο γρασίδι, κριτσίνια στο σακουλάκι κια μια μπαλίτσα για τα παιδιά συμπληρώνου την εικόνα.
Στο μέσον του πάρκου, μια παρέα έντεκα Ινδών παίζουν κρίκετ. <<Ερχόμαστε εδώ σχεδόν κάθε μέρα, από το μεσημέρι που τελειώνει η δουλειά μας μέχρι τις 9 που νυχτώνει", εξηγεί ο Αλί. Τρεις Έλληνες γύρω στα 25 αράζουν στις πέτρες και παρακολουθούν το ματς. Ακριβώς έξω από το Πάρκο βρίσκεται και το Συνεργατικό Καφενείο, που σερβίρει καφέδες, κρασί και μαγειρευτά σε χαμηλές τιμές. <<Προωθούμε την ιδέα του πικ νικ, δανείζοντας τα πιάτα και στρωσίδια για το γρασίδι>>, λέει ο ιδιοκτήτης του. <<Ξεκινήσαμε πριν από ένα χρόνο. Κόσμο πολύ δεν έχουμε, αλλά τις Κυριακές κάτι γίνεται σιγά, σιγά>>".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου