"O κήπος της Ακαδημίας ένα πραγματικά μεγάλο εγχείρημα και να καταστεί τόπος μετάδοσης γνώσης και εκπαίδευσης»

φώτο: Γιώργος Τσιόρβας

"Καθημερινή" 04.12.2011
 «Οταν βλέπω έναν κήπο σε κρίση, έχουμε να κάνουμε με κάτι περισσότερο. Ενας παρατημένος κήπος είναι η έκφραση μιας ζωτικής αποτυχίας. Ενας κήπος σε εγκατάλειψη δείχνει μια κοινωνία σε εγκατάλειψη».

Το Πάρκο, πριν γίνει πάρκο.Η φωτό είναι μάλλον από το 1986

Εδώ κάπου αρχίζω να μην αισθάνομαι πολύ καλά ως κάτοικος αυτής της πόλης. Ακόμα κι αν δεν τον ρωτούσα ποτέ για τη βόλτα του σε τέσσερα πάρκα της Αθήνας (Ακρόπολη, Εθνικός Κήπος, Ακαδημία Πλάτωνος, Πάρκο Τρίτση), θα έφερνε το θέμα ο ίδιος. Οταν επισκέπτεται μια πόλη που δεν γνωρίζει, ζητάει να μάθει τους κήπους της. Οταν τον συναντήσαμε, δεν είχε επισκεφθεί το μεγαλύτερο από όλα, το Πάρκο Τρίτση. Αλλά είχε πολλά να πει για τα υπόλοιπα τρία. Σε καλύτερη κατάσταση βρήκε το άτυπο πάρκο στον περιβάλλοντα χώρο της Ακρόπολης, όπου δεν έκρυψε τον θαυμασμό του για όσα είδε.
Δυστυχώς δεν έμεινε το ίδιο ευχαριστημένος και στις άλλες δύο αθηναϊκές του εξορμήσεις. Για το άλσος της Ακαδημίας Πλάτωνος, είπε ότι δεν είναι κήπος αλλά μια τυχαία συλλογή φυτών. Με την ευκαιρία υπενθυμίζει μια βασική θέση του: «Υπάρχει ένα αξίωμα που λέει ότι κάθε πράσινο είναι καλό. Διαφωνώ. Ο κίνδυνος που απορρέει από μια παρόμοια λογική είναι τελικά να χρησιμοποιούμε τη λάθος βλάστηση. Αν ήμουν ο Πλάτωνας και επέστρεφα στον τόπο που δίδαξα, θα αναλογιζόμουν τι αποτέλεσμα είχαν όσα έλεγα χιλιάδες χρόνια πριν. Ετσι στην Ακαδημία Πλάτωνος έχουμε μια πολύ μέτρια κατάσταση. Δεν είναι αυτός λόγος για να ντρεπόμαστε, είναι ώρα περισυλλογής για να αποτελέσει ο κήπος της Ακαδημίας ένα πραγματικά μεγάλο εγχείρημα και να καταστεί τόπος μετάδοσης γνώσης και εκπαίδευσης». Για να περιγράψει τον περίπατο κάτω από τον Ιερό Βράχο, ο Καρούντσο χρησιμοποίησε τη λέξη «μεγαλειώδης».

Το πάρκο ως ...πάρκινγκ

Ηταν μια από τις πιο όμορφες βόλτες στη ζωή του. Στον Εθνικό Κήπο πάντως, που τον βρήκε «πολύ όμορφο» και «πολύ εγκαταλελειμμένο», πιστεύει ότι η κοπή δέντρων είναι επείγουσα ανάγκη. «Κάνουμε δραματικό κάτι που δεν είναι από μόνο του σημαντικό. Εξίσου δραματικό και ανεύθυνο είναι να φυτεύουμε λάθος ένα δέντρο. Τα δέντρα χρειάζονται χώρο για να αναπτυχθούν. Φαίνεται ότι για πολλά χρόνια στον Εθνικό Κήπο φύτευαν αυθαίρετα. Σήμερα οφείλουμε να επιλέξουμε τι θα μείνει και τι θα φύγει. Παρεμβάσεις χρειάζονται και σε σημεία που χάνεται η προοπτική, διαφορετικά έχουμε μια υποβαθμισμένη εικόνα, η μάζα της βλάστησης θα καλύψει τα πάντα». Ο Φερνάντο Καρούντσο πήγε και ξαναπήγε στον Εθνικό Κήπο τις δύο ημέρες που έμεινε στην Αθήνα, δείγμα του ενδιαφέροντος και της ανησυχίας του για ένα «κόσμημα» (όπως είπε) της Αθήνας. Συνάντησε τους επικεφαλής, πληροφορήθηκε τις ιδιαιτερότητες του διοικητικού του μοντέλου, περπάτησε για ώρες. «Αν δεν υπάρξουν γρήγορα πρωτοβουλίες, η κατάσταση θα χειροτερεύσει. Δείχνει εξαντλημένος. Δεν υποστηρίζω ότι είναι εύκολη δουλειά, είναι σαν να δουλεύεις σε ένα σκούρο ύφασμα μέχρι να αποκαλύψεις σιγά σιγά το φως». Αλλά, είναι βέβαιος, «ο Εθνικός Κήπος είναι ένας τόπος γεμάτος δυνατότητες, υπάρχουν σημεία που βγαίνει ένα καταπληκτικό φως. Και ένας καλός κήπος δεν είναι θέμα χρημάτων. Είναι θέμα γνώσης και αγάπης».