Διαβούλευση για το ΟΧΙ μας σε όλες τις γειτονιές

Η θέση του συλλόγου Ευ Πράτειν διαβάστηκε στη συγκέντωση των κατοίκων στις 8 Νοεμβρίου στην Ακαδημία Πλάτωνος. Την παραθέτουμε:

ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ
ΣΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΕΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ
για την μελέτη πολεοδομικού ανασχεδιασμού της γειτονιάς Ακαδημίας
Πλάτωνος και της περιοχής που περιβάλλει τη γειτονιά και το αρχαιολογικό
άλσος. Βλέποντας η μελετητική ομάδα να αποτελείται από δυο νέα κορίτσια ελπίζαμε να δούμε και μια νέα αντίληψη στον Πολεοδομικό Σχεδιασμό. Από την άλλη βλέποντας και έναν Πολιτικό Μηχανικό του Δήμου στην ομάδα τρομάξαμε λίγο δεδομένου του σημαντικού ρόλου μερίδας του κλάδου στην διαμόρφωση της γκρίζας Αθήνας που όλοι μας την ζούμε καθημερινά. Από τις πρώτες κιόλας γραμμές της έκθεσης ενημερωνόμαστε ότι μια σημαντική σε έκταση περιοχή γειτνιάζουσα στην Ακαδημία έχει όχι μόνο χαρακτηριστεί ως Βιοτεχνικό Πάρκο(ΒΙΟΠΑ) αλλά δεν έχει συμπεριληφθεί καν στις σύγχρονες
πολεοδομικές μελέτες για την περιοχή. Ελπίζαμε με την παρούσα μελέτη σε κάτι διαφορετικό. Δυστυχώς όμως από ότι είδαμε και διαβάσαμε όχι μόνο δεν αλλάζει τίποτα, αντιθέτως τα πράγματα χειροτερεύουν. Από τις δηλώσεις του τέως Υπουργού Πολιτισμού κ. Αντώνη Σαμαρά στις 5 Μαρτίου του 2009 συμπεραίνουμε ότι το Υπουργείο θέτει ως στόχους τα εξής:
􀂙 Ανάδειξη και διαμόρφωση του ίδιου του Αρχαιολογικού Άλσους και των εγκειμένων
αρχαιοτήτων του από την αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων.
􀂙 Ανάγκη εξεύρεσης πύλης εξόδου του Αρχαιολογικού χώρου προς την Εθνική Οδό
􀂙 Σύνδεση με την γενικότερη ανάπτυξη του Βοτανικού
􀂙 Ενοποίηση του Αρχαιολογικού χώρου με την κατάργηση των οδών Κρατύλου και Δράκοντος
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η παρούσα μελέτη περιλαμβάνει ένα τουλάχιστον στόχο από τους ανωτέρω, την ενοποίηση του Αρχαιολογικού χώρου με την κατάργηση των οδών Κρατύλου και Δράκοντος. Δεν γνωρίζουμε αν ένας ακόμα στόχος, η σύνδεση με την γενικότερη ανάπτυξη του Βοτανικού, περιλαμβάνει την περιοχή του Βιοτεχνικού Πάρκου οπότε και αυτός ο στόχος υλοποιήθηκε σύμφωνα με τους υπευθύνους. Συνεχίζοντας την ανάγνωση της μελέτης ενημερωνόμαστε για την ιστορία της περιοχής, η οποία συμπυκνώνεται σε μια παράγραφο των 8 γραμμών. Είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πόσο πολύ προβλημάτισε τους μελετητές η ιστορικότητα του χώρου.
Η ειρωνεία είναι ότι και οι ίδιοι αναφέρουν ότι κάποτε η περιοχή ονομαζόταν το «κάλλιστον προάστειον». Οι επόμενες σελίδες τις μελέτης καταγραφούν το χαοτικό τοπίο των νόμων και των διαταγμάτων που αφορούν την περιοχή.
Στο 3ο κεφάλαιο ομαδοποιούνται τα προβλήματα της περιοχής σε 3 μεγάλες ενότητες:
􀂙 Απουσία οργανωμένου δικτύου κυκλοφορίας οχημάτων και πεζών και έλλειψη τεχνικών
υποδομών
􀂙 Απουσία λειτουργικής συνοχής και οργάνωσης του αστικού ιστού και
􀂙 Αδυναμία ολοκληρωμένης ανάδειξης του Αρχαιολογικού Άλσους
Επισημαίνεται μάλιστα στην έκθεση, ότι η Ακαδημία είναι ένας ουσιαστικά “άγνωστος” για την πόλη χώρος, δεδομένης της μη σύνδεσης του με την ευρύτερη περιοχή και τους υφιστάμενους ή προβλεπόμενους ιστορικούς χώρους, πόλους πρασίνου και κοινωνικών υποδομών, όπου μέσα σε αυτούς εντάσσουν τους ενοποιημένους αρχαιολογικούς χώρους. Είναι και η τελευταία φορά που η μελέτη αναφέρει κάτι σχετικό.
Διαβάζοντας στην συνέχεια τα συνεκτιμηθέντα προγράμματα και τις δρομολογηθείσες δράσεις μητροπολιτικής σημασίας που αφορούν είτε την ευρύτερη περιοχή είτε την περιοχή μελέτης και είναι:
􀂙 Η ανάπλαση της περιοχής του Ελαιώνα
􀂙 Η μετεγκατάσταση του Σταθμού των υπεραστικών λεωφορείων – ΚΤΕΛ Κηφισού
􀂙 Το Μουσείο των Αθηνών εντός του Αρχαιολογικού Άλσους και
􀂙 Η Ακαδημία των Εθνών
τρομάζουμε πραγματικά στην ιδέα και μόνο ενός γιγάντιου τσιμεντένιου κτηρίου ΕΝΤΟΣ (!) του Ιερού χώρου της Ακαδημίας, κάτι που οι φωστήρες δεν παρέλειψαν να συμπεριλάβουν στην παρούσα μελέτη.
Συνεχίζοντας στο 4ο κεφάλαιο με την ανάλυση της μεθοδολογίας αρχίζουμε να βλέπουμε το
πραγματικό όραμα των μελετητών. Προσπερνάμε ηθελημένα την μη επιλογή της μεθοδολογίας του άρθρου 15 του ν.2508/97 για πολεοδομικές ρυθμίσεις και στεκόμαστε στις ειδικές παρεμβάσεις των μελετητών και ειδικά στην δεύτερη που διατηρεί και αναδεικνύει το σύνολο των βιομηχανικών κτιρίων της περιοχής με την ασύλληπτη δικαιολογία ότι αποτελούν σημαντικό δείγμα της ιστορικής διαδρομής
της ευρύτερης περιοχής της Ακαδημίας Πλάτωνος. Δεν περιμέναμε βέβαια τίποτα περισσότερο από ανθρώπους που συμπυκνώνουν την ιστορία του χώρου σε 8 γραμμές… Έπειτα ακολουθεί η περιγραφή των προτάσεων που δεν κρίνουμε σκόπιμο να αναλύσουμε με τεχνικούς όρους. Άλλωστε η Πρωτοβουλία των κατοίκων έχει κάνει εξαιρετική δουλειά και έχει εντοπίσει όλα τα σκοτεινά σημεία της μελέτης.
Αποφασίσαμε να μην μπούμε στην διαδικασία περαιτέρω ανάλυσης για ένα και μόνο λόγο.
Βαρεθήκαμε να μας κοροϊδεύουν. Ως πότε πια θα παίζουμε το παιχνίδι τους; Αντί να βρισκόμαστε σε κατάσταση αντί‐δρασης ας περάσουμε στην αντίπερα όχθη. Στο μαγευτικό και ελεύθερο κόσμο της δράσης. Ας πάρουμε πρωτοβουλίες πριν από τους χρηματολάγνους και τους κρατικοδίαιτους. Ας προλάβουμε τα γεγονότα πριν προλάβουν αυτά εμάς. Στόχος μας δεν πρέπει να είναι να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Στόχος μας πρέπει να είναι να υλοποιήσουμε τα δικά μας. Για να υλοποιήσουμε κάτι όμως θα πρέπει πρώτα να το οραματιστούμε. Για να οραματιστούμε τι πραγματικά θέλουμε και
όχι το τι αυτοί θέλουν να θέλουμε πρέπει να ελευθερωθούμε από πολλά δεσμά. Οικονομικά, πολιτικά, πολιτιστικά, πνευματικά και ψυχικά. Κανείς δεν λέει ότι είναι εύκολο. Όλοι όμως πρέπει να μάθουν ότι δεν είναι ακατόρθωτο. Θέλει πάνω από όλα όραμα έπειτα πείσμα και θέληση για την υλοποίηση του και τέλος απελευθέρωση από την φυλακή του εγώ. Προσωπικά και συγκυριακά μικροσυμφέροντα δεν πρέπει να μας κατευθύνουν και να μας αποπροσανατολίζουν. Όταν ζητούμε από τους άλλους να
θυσιάσουν κάτι πρέπει πρώτα απ’ όλους εμείς να είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε τα πάντα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ζητούμε από τον κ.Μπόμπολα, και τον εκάστοτε κ.Μπόμπολα να
απομακρυνθεί από τη φέρουσα ως ιδιοκτησία του. Πως την απέκτησε δεν έχει σημασία. Τουλάχιστον στο επίπεδο που μιλάμε. Σημασία έχει ότι του ζητούμε να αφήσει κάτι για το οποίο με κάποιον τρόπο πάλεψε. Ας αναρωτηθούμε. Πόσοι από μας είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε την δική μας ιδιοκτησία για την ιδέα για την οποία παλεύουμε; Παλεύουμε για την Ακαδημία. Για τον Πλάτωνα και ότι αντιπροσωπεύει. Για το πράσινο και τα παιδιά μας. Οι αυθαιρεσίες στην συγκεκριμένη περιοχή δεν έχουν όριο. Όπως σε όλη την Αθήνα. Το όριο της περιοχής μάλιστα είναι η λεωφόρος Κηφισού. Το ιερό
ποτάμι των Αθηνών, ελέω των φωστήρων του Κράτους και της δικής μας σιωπηλής και
μικροσυμφεροντολογικής σύμπραξης, κατέληξε να υπογειοποιηθεί και να καλυφθεί από την Εθνική Οδό. Αμφιβάλει κανείς ότι ο όρος τριτοκοσμικό κράτος περιλαμβάνει τις έννοιες “προσβολή της φύσης και της ιστορίας”;
Αυτό είμαστε. Είμαστε ένα τριτοκοσμικό κράτος. Στην καλύτερη περίπτωση. Στην χειρότερη είμαστε ένα πλήρως απαξιωμένο κράτος. Δυστυχώς όχι τόσο όσο θα έπρεπε για να ξυπνήσουμε επιτέλους. Δεν έχουμε φτάσει στον πάτο ακόμα. Αν είναι να συμβεί αυτό ελπίζουμε να συμβεί στις μέρες μας. Ίσως είναι ο μόνος τρόπος για να ανέβουμε ψηλά και πάλι. Ίσως είναι ο μόνος τρόπος για να σώσουμε ότι έχει απομείνει από την διαχρονική λαίλαπα των σκοταδιστών, των μισανθρώπων και των φυσηβόρων.
Η Ακαδημία είναι ένα από αυτά που μας έχουν απομείνει. Δεν είναι τυχαία η άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα. Αυτή η κατάσταση όμως δεν μας απογοητεύει καθόλου. Απεναντίας μας δίνει κουράγιο και μας γεμίζει με απίστευτο θάρρος και όρεξη να συνεχίσουμε τον αγώνα για αυτόν τον τόσο ιερό χώρο. Ο πόλεμος που έχει δεχτεί ο χώρος απεικονίζεται ξεκάθαρα στην σημερινή απογοητευτική και αντιστρόφως ανάλογη της ιστορικής του σημασίας εικόνα. Ακόμα και ο χαρακτηρισμός του ως Αρχαιολογικού Άλσους και όχι ως Αρχαιολογικού Χώρου και μάλιστα Ιερού Αρχαιολογικού Χώρου, με μόνιμη προστασία, έχει επιτρέψει την είσοδο σε αρκετούς αθλίους, οι οποίοι
έχουν μετατρέψει τον χώρο σε μόνιμο σκουπιδότοπο. Αν εξαιρέσουμε μερικές αραιές και μεμονωμένες δράσεις ιδιωτικής πρωτοβουλίας των περιοίκων και μη η πολιτεία απουσιάζει παντελώς.
Εντελώς “τυχαία” λοιπόν η πολιτεία, μέσω του Δήμου, θυμήθηκε ξαφνικά την περίπτωση της Ακαδημίας και τάχα ευαισθητοποιήθηκε για να ανασχεδιάσει την περιοχή. Αναρωτιόμαστε αν ευαισθητοποιείται κανείς για κάτι σήμερα χωρίς να κυλήσει το απαραίτητο καύσιμο της εποχής μας. Το χρήμα. Με πρόφαση λοιπόν την οικονομική ανάπτυξη πραγματοποιείται μια εντελώς πρόχειρη αλλά και ύποπτη μελέτη την οποία χαρακτηρίζει μια και μόνο λέξη. ΑΙΣΧΟΣ. Αναρωτιόμαστε αν η μελετητική
ομάδα που συνέταξε την μελέτη καθώς και όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουν διαβάσει ποτέ μια γραμμή από κείμενα του Πλάτωνα και των συνεχιστών του. Σας ερωτάμε λοιπόν. Σκεφτήκατε ποτέ τι έπρατταν όλοι αυτοί οι μαχητές της σκέψης επί 1000 χρόνια στον χώρο που σήμερα τον γεμίζετε με βιομηχανίες και παρκάκια της συμφοράς; Ακόμα και τους χώρους που είναι ελεύθεροι σήμερα τους γεμίζετε με τσιμέντο. Σκεφτήκατε ποτέ γιατί οι άνθρωποι επισκέπτονται τον συγκεκριμένο χώρο από όλα τα πλάτη
και μήκη του κόσμου; Μήπως για να θαυμάσουν τα “εκπληκτικής” ομορφιάς εργοστάσια του Λαναρά και του Μουζάκη; Αναρωτηθήκατε ποτέ σε πόσα πανεπιστήμια διδάσκουν Πλάτωνα στο πρωτότυπο; Αναρωτηθήκατε ποτέ πως ξεκίνησε η Ευρωπαϊκή Αναγέννηση και ποια είναι η πηγή του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού; Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί η Αθήνα εξαφανίστηκε από τον χάρτη μόλις οι κάτοικοι της εξαφάνισαν τον δάσκαλο του Πλάτωνα Σωκράτη; Αναρωτηθήκατε ποτέ ότι Ακαδημία είναι κάτιπερισσότερο από τον ένα ΦΕΚ; Διαβάζοντας την μελέτη σας και την πρόταση σας ένα μόνο πράγμα συμπεραίνουμε. Η απάντηση σε όλες τις προηγούμενες ερωτήσεις είναι μια και είναι ίδια. ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.
Το οικόπεδο του κ.Μπόμπολα είναι κάτι παραπάνω από μια πληγή για την Ακαδημία. Είναι μια μαχαιριά στην καρδιά όλων αυτών των ανθρώπων, που δίδαξαν και διδάχθηκαν που πάλεψαν και πέθαναν για αυτόν τον χώρο. Ακόμα και το σχήμα του εν λόγω οικοπέδου ομοιάζει με βέλος. Σας ερωτούμε; Δεν έτρεμε το χέρι σας την στιγμή που χαράζατε αυτή την αυθαίρετη γραμμή και αποκόβατε αυτό το κομμάτι από την Ακαδημία; Ακόμα και το Μουσείο τοποθετείται εντός του Αρχαιολογικού χώρου καταλαμβάνοντας σχεδόν το 1/3 της έκτασης του. Αν αυτό το αποκαλείτε σοβαρή μελέτη εμείς το αποκαλούμε κατάφορη προσβολή της νοημοσύνης μας.
Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΗ:
ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΛΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΙ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
􀂙 ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΣΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΩΣ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ
􀂙 ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΤΡΙΚΑ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ
ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΘΑΡΟΥ
􀂙 ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΙΟΤΕΧΝΙΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
􀂙 ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΓΕΙΤΝΙΑΖΟΥΣΩΝ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ
􀂙 ΕΠΑΝΑΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΦΕΛΩΝ ΧΩΡΩΝ (ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΣΧΟΛΕΙΑ,
ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΤΗΡΙΑ)
􀂙 ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΛΣΟΥΣ ΣΕ ΥΠΕΡΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥ, ΑΝΑΨΥΧΗΣ,
ΨΥΧΑΧΩΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
􀂙 ΙΔΡΥΣΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΕΔΡΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ
ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ
ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΣΚΕΨΗ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΟΡΑΜΑ:
ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ
ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ