Η απάντηση της Επιτροπής σε όψιμους υποστηρικτές επενδυτών

Μία οφειλόμενη απάντηση
από την  Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος

Στο τεύχος της 26/2 του Lifo δημοσιεύθηκε άρθρο του κ. Δ. Ρηγόπουλου με τίτλο «Mall στην Ακαδημία Πλάτωνος; (παλιά βάσανα επιστρέφουν)».

Ο κ. Ρηγόπουλος αναφέρεται στην επιχείρηση της Artume να ανεγείρει στη συμβολή των οδών Κηφισού και Λένορμαν, σε εκτάσεις του πρώην εργοστασίου Μουζάκη που απέκτησε το 2007, «εμπορικό και ψυχαγωγικό κέντρο συνολικής εκμισθώσιμης επιφάνειας 55.000 τ.μ. με την επωνυμία Academy Gardens».
Έχουμε γράψει πάρα πολλές φορές ότι η εταιρεία αγόρασε μια έκταση για χρήση που το θεσμικό πλαίσιο της περιοχής δεν επέτρεπε. Προκειμένου να προχωρήσει στην επένδυση, θα έπρεπε να το αλλάξει. Αυτό προσπαθεί από το 2007 η Artume και, τελικά, το απέσπασε δια υπογραφών Μανιάτη – Καλαφάτη. Προηγήθηκαν όμως και άλλοι που τροποποιούσαν κάθε παράγραφο σε νόμους που εμπόδιζαν. Ο κ. Ρηγόπουλος θα γνωρίζει ότι η «τοπική τροποποίηση Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου» είχε κάποιες προϋποθέσεις σύμφωνα με νόμο του 1997, που προστάτευαν τις πόλεις και την ανάπτυξή τους από αποσπασματικές ενέργειες, τυχοδιωκτικού ή πρόχειρου χαρακτήρα, και απαιτούσαν διαδικασίες των οργάνων της πολιτείας και επιστημονικές μελέτες. Τον άλλαξαν το νόμο μια φορά το 2011.

Παρά την αλλαγή, η «τοπική τροποποίηση» στις ιδιοκτησίες της Artume δεν χωρούσε. Έτσι, το Φεβρουάριο του 2012 ο τότε υπουργός Παπακωνσταντίνου με μια τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο πρόσθεσε μια λέξη και έδωσε το «πράσινο φως» στον Οργανισμό Αθήνας να προωθήσει την αλλαγή των χρήσεων γης, το διάστημα ανάμεσα στις πρώτες και δεύτερες βουλευτικές εκλογές του 2012! Δεν χρειάζονται εξηγήσεις γιατί το πήραν πίσω μπροστά στις αντιδράσεις κατοίκων της περιοχής αλλά και εμπόρων του Περιστερίου. Συμφωνεί ο κ. Ρηγόπουλος να καθορίζεται η συνολική ανάπτυξη πόλεων, όπως η Αθήνα και το Περιστέρι, από χαρτοφυλάκια που επιλέγουν ένα σημείο σύμφωνα με τα κέρδη που θα αποφέρει η επένδυσή τους; Συμφωνεί με αυτές τις μεθοδεύσεις που τις αποκαλεί «προσπάθειες»;

Γράφει ο κ. Ρηγόπουλος

«η εξαίρεση του συγκεκριμένου οικοπέδου (προέκυψε μετά την κατεδάφιση των εγκαταστάσεων της κλωστοϋφαντουργίας Μουζάκη) από τους περιορισμούς δόμησης που επιβλήθηκαν πρόσφατα στην ευρύτερη περιοχή γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνος ερέθισε όσους αντιτίθενται στο σχέδιο / προφανώς, για να προχωρήσει η επένδυση, στο σχετικό Προεδρικό Διάταγμα υπήρξε σημειακή τροποποίηση του ορίου σε σχέση με το αρχικό τοπογραφικό διάγραμμα που είχε σταλεί για επεξεργασία και έλεγχο στο Συμβούλιο της Επικρατείας». Υπενθυμίζουμε ότι η κατεδάφιση του αξιόλογου τμήματος των βιομηχανικών κτιρίων έγινε εν μια νυκτί και χωρίς την άδεια από την Εφορία Νεωτέρων Μνημείων. Ποια «ανάπτυξη» μπορεί να πείσει για το καλό των προθέσεών της όταν μετέρχεται παρόμοιων μεθόδων; Θα έπρεπε να συμφωνήσουμε και με αυτές; Εδώ, επίσης, ο κ. Ρηγόπουλος ομολογεί και κάτι άλλο. Πως η εξαίρεση από τους περιορισμούς δόμησης έγινε για να προχωρήσει η επένδυση. Δηλαδή, οι επενδυτές αφού ενημερώθηκαν(;) για την επεξεργασία του ΣτΕ, απαίτησαν να τους κατοχυρωθεί η δόμηση που προβλεπόταν για το «Βιοτεχνικό Κέντρο Αθηνών» προκειμένου να ανεγείρουν Mall. Το υπουργείο αναγνώρισε το δίκαιο αίτημα, παρέβλεψε το ΣτΕ και εξαίρεσε «σημειακά» τα Οικοδομικά Τετράγωνα-ιδιοκτησίες !
Γράφει ο κ. Ρηγόπουλος «οι πολέμιοι της επένδυσης αμφισβητούν μελέτη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, σύμφωνα με την οποία κατά το στάδιο της κατασκευής θα δημιουργηθούν περί τις 1.600 θέσεις εργασίας, ενώ κατά τη λειτουργία του κέντρου θα προκύψουν 2.000 νέες και μόνιμες θέσεις εργασίας …». Η μελέτη του Οικονομικού Πανεπιστημίου έγινε το 2008. Ποια σχέση έχει η σημερινή κοινωνική - οικονομική κατάσταση με το 2008; Ας ρωτηθεί το ίδιο το Πανεπιστήμιο αν υιοθετεί τα ευρήματά του στο σήμερα. Το Mall στο συγκεκριμένο σημείο είναι μια παρέμβαση με επιρροή σε τεράστια ακτίνα και μια μελέτη θα έπρεπε να ερευνήσει τις επιπτώσεις ανάλογα. Αντίθετα, απ΄ όσο γνωρίζουμε, περιορίστηκε στη συνοικία της Ακ. Πλάτωνος γιατί αυτό ανέθεσε η εταιρεία. Επίσης, θα θέλαμε να ρωτηθεί η άποψη του Πανεπιστημίου για το ποιο θα έπρεπε να είναι, σύμφωνα με την επιστήμη, το πεδίο της έρευνας. Τέλος, να υπενθυμίσουμε ότι η κοινωνία του Περιστερίου έχει αντιδράσει στο σύνολό της: δήμος, έμποροι, εργαζόμενοι.

Ο κ. Ρηγόπουλος επαναλαμβάνει τα επιχειρήματα της εταιρείας, που εμφανίστηκαν το πολύ τελευταίο διάστημα, περί της απόστασης από τον αρχαιολογικό χώρο, περί της μη θέασης, της αισθητικής του Mall, κλπ. Δεν γνωρίζουμε γιατί επιμένουν τόσο πολύ στη θέαση. Το θέμα ήταν πάντα η χρήση και οι λειτουργίες που θα μεταφέρει στην περιοχή. Αν αυτές είναι συμβατές με το χαρακτήρα που πρέπει να έχει μια περιοχή με έναν σημαντικό αρχαιολογικό χώρο, το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών και το τι πραγματικά μπορούν να προσφέρουν στην υποβαθμισμένη Αθήνα και όχι μόνο στην υποβαθμισμένη συνοικία μας. H αισθητική συνήθως ακολουθεί το περιεχόμενο και σταματάμε εδώ επ΄ αυτού.

Τέλος, θα πρέπει να αποφασιστεί αν ο αρχαιολογικός χώρος είναι κοντά ή μακριά. Η απόφαση Μανιάτη μάλλον θεωρεί ότι είναι κοντά και γι αυτό δίνει την οδηγία να συνδεθεί με το Mall μέσα από πεζόδρομους. Ο δήμος, επίσης, τον θεωρεί κοντά και γι αυτό στο σύμφωνο συνεργασίας του δημάρχου με την εταιρεία, κύριο επιχείρημα είναι η συμβολή στην αναβάθμιση αρχαιολογικού χώρου και συνοικίας. Η εταιρεία σίγουρα την εκτίμησε σωστά την απόσταση και γι αυτό ονόμασε το έργο της «Academy Gardens». Τέλος, και ο κ. Ρηγόπουλος, παρά την επίκληση του 1,5 χιλιομέτρου απόστασης, μάλλον εκτιμά ότι δεν είναι και τόσο μακριά αφού, όπως γράφει «η αύξηση της επισκεψιμότητας στην ευρύτερη γειτονιά της Ακαδημίας Πλάτωνος θα φέρει περισσότερους επισκέπτες στο πάρκο».

Η συζήτηση για τα εμπορικά κέντρα είναι μεγάλη και υπάρχουν άλλοι πολύ πιο ειδικοί να την αναπτύξουν.