7.05.2010
Αύριο, μια άλλη χώρα
Την εποχή αυτή λαμβάνονται αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή μας για τα επόμενα 50 χρόνια. Η σύνταξη θα είναι μικρότερη και θα χορηγείται στα 65, ενώ οι μισθοί όταν θα υπάρχει δουλειά θα είναι μειωμένοι έως και 50%. Πρόκειται για μια πρωτοφανή υποτίμηση της ζωής μας. Σε αυτά που έρχονται ο βασικός τρόπος αντίστασης είναι η αλληλεγγύη, ένας νέος τρόπος υποστήριξης των ανθρώπων δίπλα μας και η παραγωγή νέων ιδέων που θα αποτελέσουν, ένα άλλο κύριο τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας. Έως και σήμερα στην κοινωνία υπάρχει αμηχανία και φόβος. Αυτά όμως που έρχονται από το Φθινόπωρο, θα είναι πρωτόγνωρα και σε βάρος των πολλών. Μια άλλη χώρα. Έχουμε δικαίωμα να επιλέξουμε εμείς ποια θα είναι αυτή η χώρα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Ένα κράτος που τόσα χρόνια λειτουργεί με αναξιοκρατία, με μίζες ,με κομματισμό και δεν θέλει να αλλάξει τίποτα ,μπόρεσε και αλλαξε τα πάντα στην εργασία και να μας οδηγήσει πολλά χρόνια πίσω και τους νέους στον γκρεμό. Σκέπτονται και η σκέψη στους παράγει ανέργους. Τσακώνονται στα ΜΜΕ αυτοί που καταστρατήγησαν το σύνταγμα. Σπατάλη όπως πάντα, αδιαφάνεια όπως πάντα, ρουσφέτια και διορισμοί «ημετέρων τους», όπως πάντα... Αντί να μιλάνε για ανάπτυξη, σχεδιάζουν την αποστράτευση μας.
Κατά τα άλλα όλα δουλεύουν ρολόι! Το χρήμα συνεχίζει ν αρμέγεται από τους μισθωτούς κι όσος δημόσιος πλούτος απομένει, συνεχίζουν να το διοχετεύονται σε κηφήνες (του δημόσιου τομέα), σε παράσιτα (του ιδιωτικού τομέα), σε λαμόγια, και επιτήδειους.
Αηδία για όλους αυτούς που εφεύραν όλα αυτά τα άδικα μέτρα που πλήττουν τους εργαζομένους και τους συνταξιούχους, αυτούς που δεν έχουν καμία ευθύνη για την διάλυση και κατάρρευση όλου του συστήματος της χώρας.
Όταν ο ΄΄απλός-αγνός΄΄ πολίτης έδινε 1-2 εκ .δραχμές στον’’ κατάλληλο ‘’άνθρωπο για να βολέψει το παιδί του στο δήμο (ξέρω περίπτωση) η στο δημόσιο ,η ψήφιζε σύμφωνα με το προσωπικά του συμφέροντα, δεν έχει καμία ευθύνη;
Όποιος μένει άνεργος επιστροφή στα χωράφια, να δουλέψει όπως οι αλβανοί που αγοράζουν σπίτια και κάνουν περιουσίες. Μάθαμε στην τεμπελιά. Καιρός να δουλέψουμε.
Τάκης
Όλα όσα βιώνουμε καθημερινά είναι παθογένειες ενός παγκοσμίου και άρρωστου συστήματος. Κομουνισμός, σοσιαλισμός, φασισμός και καπιταλισμός, όλα διαφορετικές "εμφανίσεις" του ίδιου πράγματος.
Τα συμπτώματα που ζούμε είναι όλα αυτά που μας φαίνονται τόσο παράλογα (πόλεμος,πείνα,ανεργία,εγκληματικότητα,απληστία) και όμως αδυνατούμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, πρώτα μεμονωμένα και στην συνέχεια συλλογικά και να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε.
Λύσεις υπάρχουν, άπλα πότε δεν πρόκειται να έρθουν από εκεί που τις περιμένετε. Ένα άρρωστο σύστημα δεν μπορεί να προσφέρει υγιείς λύσεις.
Δεν λυπόμαστε του αγνούς πολίτες που διέθεσαν τόσα χρήματα για το βόλεμα σε θέση δημοτικού η δημόσιου υπαλλήλου.Αλλά αφού ξέρεις,Τάκη,δεν μας γράφεις και τα ονόματα!!!!!
πολύ εύκολο να λοιδορείτε συμπολίτες σας οι οποίοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, έχουνπτυχία , προσόντα, διορίζονται με τα κριτήρια του ΑΣΕΠ και τοποθετούται για να ενισχύσουν κρατικούς μηχανισμούς είσπραξης για να διδάξουν τα παιδιά μας, να μας γιατρέψουν να μας μεταφέρουν.Όλοι ίδιοι ειναι ε; Μπράβο.
Μακριά απο το κόλπο του διαίρει και βασίλευε.Υπάρχουν εργαζόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι που καθημερινά αναγκάζονται να συνεργάζονται με αστοιχείωτους και αμόρφωτους συναδελφους ,που ολοι μας λίγο πολύ εχουμε συναντήσει πίσω απο γκισέ.
Εάν η οποιαδήποτε κυβέρνηση αφηνε μακριά τα κομματικά της συμφέροντα και συνεργαζόταν με δημόσιους υπαλλήλους επαρκείς θα είμαστε μία ευρωπαική χώρα.
ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ ΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Δημοσίευση σχολίου