Πριν από λίγα χρόνια, τα βράδια του Καλοκαιριού η οδός Ευκλείδου που ξεκινάει από το πάρκο ήταν σημείο αναφοράς. Οι ταβέρνες που υπήρχαν έβγαζαν τα τραπέζια τους, σε τμήμα του πάρκου όπου βρίσκεται το Περιστύλιο της Ακαδημίας Πλάτωνος, σε απόσταση από τις ούτως ή άλλως αφύλακτες αρχαιότητες.
Όμως αυτό δεν συμβάδιζε με την ανάδειξη του χώρο και τα τραπεζάκια στο πάρκο απαγορεύτηκαν. Η ταβέρνα έκλεισε και στη θέση της ανεγείρεται μεγάλη πολυκατοικία, στη συμβολή των οδών Μοναστηρίου και Ευκλείδου, χωρίς βεβαίως να τίθεται ζήτημα υποβάθμισης των αρχαιοτήτων της περιοχής, από την έλευση και άλλων οχημάτων, εργολάβων, κατασκευαστικών μηχανημάτων, ενώ και βέβαια στο συγκεκριμένο χώρο δεν υπήρξαν ευρήματα... Έτσι μεταξύ των ορίων του Περιστυλίου από Πλάτωνος προς Μοναστηρίου, θα υπάρχουν δύο μεγάλες πολυκατοικίες, αλλά επιτέλους, κανένας ταβερνιάρης δεν θα μπορεί να εκμεταλλεύεται την κληρονομιά της περιοχής με παϊδάκια και πατάτες, διότι η ευαισθησία μας σε τέτοια ζητήματα είναι δεδομένη.
Αν υποθέσουμε πως μελλοντικά η οδός Μοναστηρίου γίνει πεζόδρομος η αξία του σημείου ανεβαίνει κι άλλο, αλλά και εδώ μάλλον πρόκειται για σύμπτωση
Υ. Γ. Η εύρεση υπολειμμάτων ρωμαϊκής οικίας, στο παλαιό κτίριο του Μεταξουργείου αναδείχθηκε από τις εφημερίδες και η Γ' Εφορεία Αρχαιοτήτων , πρότεινε τη διατήρησή της με γυάλινη επιφάνεια, όπως ακριβώς συμβαίνει με όλα τα οικόπεδα ( Τριπόλεως, Δημοσθένους) στην Ακαδημία Πλάτωνος... Αλλά εδώ πάντοτε τα ευρήματα είναι ήσσονος σημασίας...
4 σχόλια:
Θάταν Αύγουστος του 2001.Είχε έλθει ο αδελφός του πατέρα μου
από τη Βραζιλία και τα ανίψια
του (παιδιά της αδελφής του)
από τον Καναδά. Η άλλη αδελφή
του και αυτή πρώην μετανάστρια είχε λίγα χρόνια πριν επιστρέψει με την οικογένειά της στην Ελλάδα. Ο πατέρας μου για να ανταμώσουμε όλοι μαζί, ένα βραδάκι μας κάλεσε όλους και μας έκανε το τραπέζι (έκανε ζέστη και θέλαμε δροσιά) στην ταβέρνα προς το τέλος της Ευκλείδου. Τα τραπεζάκια που καθίσαμε ήταν στην άκρη του πάρκου ,προς τη Μοναστηρίου. Δεν προξενήσαμε καμία ζημιά στο χώρο. Απολαύσαμε τη δροσιά του και τη μεταξύ μας αγάπη.
Το 2002, άνοιξη, ο πατέρας
“ έφυγε “.
Λίγα χρόνια μετά “έφυγε “
και ο θείος, από τη μακρινή Βραζιλία.
Συγκινούμαι όταν περνώ από εκεί και θυμάμαι εκείνη τη βραδιά.
Γλύκαινε η άκρη του πάρκου τα καλοκαιρινά βράδια όταν λειτουργούσε το ταβερνάκι.
Mαρία
Η ταβέρνα λεγόταν "Το Κουτούκι του Κυριάκου και της Ρένας", αργότερα κάτι συνέβη στο ζευγάρι και έμεινε μόνο "της Ρένας". Ο Κυριάκος έκανε, για λίγο, πιο κάτω δική του ταβέρνα. Στο πέρασμα των χρόνων και οι δύο έκλεισαν, όταν πια απαγόρευσαν να βγάζουν τραπέζια το καλοκαίρι στην άκρη του πάρκου. Ήταν πριν ακόμα ανοίξει την ταβέρνα η Ντίνα στο διπλανό παρκάκι. Και όλοι είχαμε περάσει αξέχαστες στιγμές εκεί. Ξαφνιάστηκα κι εγώ όταν, προσχθές, είδα ότι είχαν φτάσει την πολυκατοικία στον τέταρτο όροφο. Σαν τα... αυθαίρετα που χτίζονταν νύχτα μου φάνηκε. Και στεναχωρήθηκα με την κατάντια μας. Ελάτε όλοι μαζί να το αλλάξουμε αυτό. Όχι άλλο μπετόν στην περιοχή μας. Φτάνει πια!
Hταν συνειρμός. Για το Περιστύλιο έμαθα πριν μερικούς μήνες όπως πολλοί από μας. Μεγαλώσαμε γνωρίζοντας ότι στην περιοχή είχε ο Πλάτωνας τη σχολή του την Ακαδημία και παίζαμε (περισσότερο τα αγόρια) ‘στα αρχαία’. έτσι γενικώς τα λέγαμε .Πήγαμε στα σχολεία της περιοχής και κανένας δάσκαλος ή φιλόλογος δεν μας είπε, ( ίσως δεν γνώριζαν ότι υπήρχαν πληροφορίες) για τα αρχαία λείψανα της περιοχής κάτι πιο συγκεκριμένο.
Για να μην παρεξηγηθώ. Δεν θα μου άρεσε γύρω από το αρχαιολογικό χώρο να υπάρχουν ταβέρνες που να βάζουν τα τραπέζια τους ανάμεσα στα δέντρα και τους θάμνους του πάρκου .
Τα καλοκαιρινά βραδάκια όταν κάνει μεγάλη ζέστη στο πάρκο μαζεύεται κόσμος να δροσιστεί και αυτό το γλυκαίνει.
Μαρία
Η οικοδομή έφτασε στον 4ο όροφο ,τα θεμέλια τα πρόσεξες?
Πάνω-πάνω.
Σκέφτηκε ο μηχανικός: Δεν χρειαζόμαστε άλλα αρχαία.
Βλέπεις πήραν μάθημα από την ετ. REDS. Τώρα οσοι κτίζουν εκεί γύρω, τα θεμέλια τους, θα είναι επιφανειακά.
Κάνω λάθος?
Δημοσίευση σχολίου