11.17.2008

Της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία




Στα μαύρα χρόνια της Χούντας, απλοί άνθρωποι με ονοματεπώνυμο και ιδιότητα αποφάσισαν θαρραλέα να αντισταθούν. Τα μόνα όπλα τους απέναντι στη βία και τις απειλές της Χούντας ήταν οι φωνές, τα τραγούδια και η άσβεστη φλόγα της λευτεριάς που έκαιγε τα στήθια τους. Πολλοί τους είχαν ξεγραμμένους. Πιο πολλοί για καταδικασμένους. Το κάστρο (οχυρό) τους ήταν το Πολυτεχνείο.Η μόνη τους προστασία ήταν μια σιδερένια πύλη, απέναντι σε πανίσχυρα ερπιστριοφόρα και σώματα ασφαλείας. Όταν η ωμή βία και ο τραμπουκισμός θρασύδειλα και εμετικά έριξαν την πόρτα και βίασαν την ελεύθερη έκφραση, το δίκαιο και η φλόγα των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, ξεχύθηκε σαν χείμαρος και έκανε στάχτη το ξόανο της Χούντας.
Σήμερα η βία και ο τραμπουκισμός των εχόντων και κατεχόντων υφίσταται ως αναλγησία, ανασφάλεια, βιασμός της κοινής λογικής, αισχροκέρδεια, καταστροφή της πολιτιστικής και περιβαλλοντικής κληρονομιάς, εξαθλίωση της ποιότητας ζωής και του βιοτικού μας επιπέδου. Ύπουλα και υποχθόνια προσπαθούν να μας κρατήσουν καρφωμένους στους καναπέδες μετατρέποντας μας σε άβουλες καρικατούρες.
Σηκώνουμε ασπίδες προστασίας. Δεν λυγίζουμε στην πίεση τους. Τα τέρατα τους, χάρτινες φιγούρες που θα καούν στην αντίσταση μας. Όχι στο άψυχο και παγωμένο όπλο τους, το τσιμέντο. Όχι στην ασχετοσύνη και παραπληροφόρηση τους. Όχι στα εγωιστικά και συντεχνιακά σχέδια τους. Όχι στη χλεύη, ειρωνεία και λάσπη τους.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ για την αναβάθμιση της Ακαδημίας Πλάτωνα. Όραμα μας η ανάδειξη και ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων, όπως το ορίζει το δημόσιο σήμα. Στόχος μας η ανέγερση νηπιαγωγείου στη γειτονιά μας. Απαιτούμε την ασφαλή μετάβαση των παιδιών μας στους χώρους εκπαίδευσης.

Ο κόσμος μας εγνώρισε, γινόμαστε γροθιά
Η δίψα για δικαίωση μας καίει σαν φωτιά

Γραμμένο για τη σημερινή ημέρα, την 17 του Νοέμβρη.

Κ.Κ., μέλος της (Π) Ε.Κ.Α.Π
(Προσωρινή) Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα

Δεν υπάρχουν σχόλια: