Όταν δολοφόνησαν το Σωτήρη Πέτρουλα

 

"Ο Σωτήρης ο ανηψιός μας  σε μια διαδήλωση <<πέθανε>> μέσα στην αστυνομική κλούβα, στις 21 του Ιούλη του 1965. Επέμεινε ο ιατροδικαστής κι όλο το παρακράτος της δεξιάς να μας πείσουν πως πήγε από δακρυγόνο. Κι αν πήγε από δακρυγόνο κι όχι απ΄ότιδηποτε άλο, γιατί λυσσάξανε να τονε θάψουνε κρυφά πριν ξημερώσει.

  Ξαναθυμάμαι τώρα χωρίς να το θέλω, ριγώντας πάλι, τις ώρες που σκοτώθηκε ο Σωτήρης.

 Τα χρόνια που είχανε περάσει απ΄τα τραγικά γεγονότα των δικώνε μου, ήταν πολλά. Είχαν σχεδόν πάψει να ματώνουν οι πληγές της ψυχής μου. Βέβαια ποτέ, μα ποτέ, δεν ησύχαζα και δε συμμεριζόμουνα την αισιοδοξία του Αντώνη μου, γιατί ήξερα πως ακόμη <<αυτοί>> είχανε την εξουσία στην πατρίδα μου. Ο σκοτωμός του Σωτήρη με συγκλόνισε, με ξαναμάτωσε. <<Αυτοί>>, πάλι.... Πάλι μας σκοτώσανε  άλλο ένα Πέτρουλα, άλλον ένα Σωτήρη. Και πάλι κανένας τους δεν τιμωρήθηκε. Ακριβώς όπως τότε. Θυμάμαι πως έκανε ο αδερφός ο Αντώνης μόλις έμαθε για το σκοτωμό του παλικαριού μας. Αλαφιασμένος, αγαχτισμένος, θυμωμένος και συνάμα συντριμμένος απ΄την ξαφνική συμφορά  να τρέχει με το συχωρεμένο το Μαντηλάρα και το Γιαννόπουλο στο νεκροτομελιο να βρει το πτώμα του Σωτήρη."

Δήμητρα Σ. Πέτρουλα "<<Που είναι η μάνα σου μωρή;>>>" (Σύγχρονη  Εποχή).
Διαβάστε στην "Εφημερίδα των Συντακτών" τη συνέντευξη της Δήμητρας Πέτρουλα