Πάει ο Παλιός ο χρόνος…

Ο Παλιός ο Χρόνος έφυγε. Μην βιαστείτε να τον κατηγορήσετε και να πείτε από μέσα σας, να πάει εκεί που στέλνετε τους ανεπιθύμητους. Για λύπηση είναι με όλα αυτά που κουβαλάει. Φορτωμένος με όσα μας πλήγωσαν και βασάνισαν όλο το χρόνο,τον γέρασαν.Η αλυσίδα και το ασήκωτο σακί,μετά βίας του επιτρέπουν να περπατήσει. Είναι και άτυχος. Γιατί σαν ηλικιωμένος, κανείς δεν θα τρέξει να τον βοηθήσει. Σαν άνθρωπος, όπως και εμείς, γεννιέται και πεθαίνει.

Αυτή την ανθρώπινη εικόνα πρέπει να έχουμε μέσα μας,για να είναι και μια καλή δικαιολογία για όλους μας,μην ρίχνουμε όλα τα κακά πάνω του.

Ο νέος χρόνος,μιας ημέρας ανάσα, βρέφος, μόλις άνοιξε τα μάτια του, κοιτάζει γύρω του, προσπαθεί να προσανατολιστεί για να καταλάβει κατά που πρέπει να κατευθυνθεί. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρει τι το περιμένει. Ούτε στο παιδί μας τέτοια τύχη,για όσα το περιμένουν, για όσα θα αντιμετωπίσει στην σύντομη παρουσία του, και αβοήθητος και μόνος.

Επειδή όμως είμαστε καλοί άνθρωποι, ας του ευχηθούμε μέσα από την καρδιά μας, καλή δύναμη, για να αντέξει, όπως ακριβώς αντέχουμε και εμείς.

Και ας του ζητήσουμε κάτι πολύ απλό, αφού προτιμούμε να το κάνει αυτός, παρά οι άλλοι, που μας ραντίζουν με τόσα και τόσα άχρηστα.

Ας μας ραντίσει αυτός με εκείνη την χρυσόσκονη, που εμείς την λέμε Ελπίδα, η οποία κρατά και τα όνειρα μας, που εμείς και μόνο εμείς έχουμε την δύναμη να τα μετατρέπουμε σε σχέδια για μια καλύτερη ζωή.

Υγεία, Αλληλεγγύη, Σεβασμό στον Άνθρωπο, κοινωνική Αναγέννηση, και πάντα σε αναμονή για όλα όσα περιμένει ο καθένας από εμάς το 2015.

Γ.Ξ.