2.17.2014

Τα ανθρώπινα


16 Μαϊου του 2001, στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» κατάθεση ψυχής ,  κατοίκου της Ακαδημίας Πλάτωνα,  που προαισθανόταν  το μέλλον, που περίμενε  το ψαλίδισμα του Σαρωνικού από τους άψυχους τότε  ηγήτορες .
13 χρόνια μετά , το ψαλίδισμα αυτό έχει συντελεστεί  προς χάριν της ανάπτυξης από τους τωρινούς ηγήτορες.
Η χωρίς όρια αγάπη για έναν τόπο ,είτε λέγεται Σαρωνικός, είτε λέγεται Ακαδημία Πλάτωνα , μάλλον σε πληγώνει.


1 σχόλιο:

Κική Β. είπε...

2001. O μικρός μου γυιός ήταν 5 χρονών. Φέτος τελειώνει το Λύκειο. Η ζωή, δηλαδή, προχωράει. Οι καταστάσεις, όμως, πισωγύρισαν.Πιο πίσω κι από το 2001. Τότε, με πρωθυπουργό τον "καταλληλότερο" και "τσάρο" της οικονομίας τον Χριστοδουλάκη χορταίναμε με το "εθνικό όραμα" της Ολυμπιάδας, της "μεγάλης Ελλάδας", του "εκσυγχρονισμού" και του real estate. Σε αυτό το "οραματικό πλαίσιο", η τότε κυβέρνηση προσπαθούσε να "αξιοποιήσει" με ιδιωτικές επενδύσεις και το παραλιακό μέτωπο του Σαρωνικού (το συγκεκριμένο φύλλο της Ελευθεροτυπίας εκείνης της μέρας είχε πρώτο θέμα τον Σαρωνικό και τα βάσανά του). Σήμερα, είναι το "δημόσιο χρέος" και η "επάνοδος στις αγορές" που επιτάσσουν να ξεπουληθεί η δημόσια γη, δηλαδή και το παραλιακό μέτωπο αντί πινακίου φακής και να αξιοποιηθεί από τους αγοραστές με μαρίνες, ξενοδοχεία, καζίνο, και άλλα ευαγή, για την "ανάπτυξή μας". Κάποιοι από τους τότε διαχειρίζονται τις τύχες μας και σήμερα. Κάποιοι άλλοι, ντύθηκαν με νέα προβιά, των "58". Και οι δύο μαζί προβάλλονται σαν η "ελπίδα για το νέο" με την "ελιά" (και σ΄αυτό ετεροχρονισμένοι αντιγραφείς από τη γείτονα Ιταλία). Ας βάλουμε τα μυρμηγκάκια της μνήμης να δουλέψουν. Τουλάχιστον αυτό.