Συνεχίζονται οι επιθέσεις στο ΣτΕ για την υπόθεση BlackRock-"Academy Gardens"

Αναδημοσιεούμε το άρθρο του δημοσιογράφου Δημήτρη Ρηγόπουλου στην "Καθημερινή" του περασμένου Σαββάτου με τίτλο "Επενδύσεις και Συμβούλιο της Επικρατείας". Το άρθρο επί της ουσίας, μέσα από μισές αλήθειες που παράγουν  παραπληροφόρηση υποστηρίζει έμμεσα πως οι πολίτες δεν έχουν δικαίωμα να προσφεύγουν στο ΣτΕ, όταν υπάρχουν τα συμφέροντα ενός "επενδυτή", τον οποίο το κράτος σπεύδει να τον "εξυπηρετήσει" δημοσιεύοντας διατάγματα, που προσκρούουν στο Σύνταγμα της Ελλάδας.
Οι δύο δημοσιογράφοι της "Καθημερινής" που ασχολήθηκαν με την περίπτωση του "επενδυτή" αποφεύγοντας να αναφερθούν σε ορισμένες "δυσάρεστες" πτυχές της υπόθεσης, όπως για παράδειγμα, πως το ΥΠΕΚΑ, αγνόησε τη γνωμοδότηση του ΣτΕ. Κάτω από τη σκοπιά η επίθεση ενός ακόμη δημοσιογράφου προς το ΣτΕ, για τη συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει, ξεχωριστή σημασία. Το έργο έχει ξαναπαιχτεί με το Βοτανικό, με τον σημερινό υπουργό Υγείας, να αποκαλεί μέσα στη Βουλή, ως βουλευτής του ΛΑΟΣ, "μουρλούς" όσους προσφεύγουν στο ΣτΕ, στην ιστορία του γηπέδου του ΠΑΟ και "αρχιμουρλούς" τους δικαστές του ΣτΕ.

Είναι αυτονόητο πως οι δημιοσιογράφοι που έχουν ήδη καταγράψει αναλυτικά άμεσα και έμμεσα τις απόψεις της Artume-BlackRock, πως μπορούν αν το θελήσουν και να καταγράψουν στα έντυπά τους("www.capital.gr, "Ναυτεμπορική", "Καθημερινή") και την άλλη άποψη. 

Ακολουθεί το άρθρο του Δημήτρη Ρηγόπουλου με τίτλο "Επενδύσεις και Συμβούλιο της Επικρατείας"

Εσείς γνωρίζατε ότι η οικοδομική άδεια που μόλις βγάλατε μπορεί να προσβληθεί και, επομένως, να ακυρωθεί μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια; H σχετική πρόνοια έχει ρίζες σε δύο διαφορετικές απεικονίσεις της ελληνικής πραγματικότητας: πρώτον, ο εργολάβος ή ο ιδιώτης που εκδίδει μία οικοδομική άδεια μπορεί στην πορεία ανέγερσης ενός ακινήτου να καταστρατηγεί τους όρους της άδειας. Δεύτερον, είναι μια ήπια ομολογία εκ μέρους του κράτους της διαφθοράς που ενδημεί στην ελληνική διοίκηση.

Σήμερα το σύστημα της έκδοσης οικοδομικής άδειας έχει απλοποιηθεί σημαντικά, ενώ θεσμοθετήθηκε ελεγκτικός μηχανισμός που παρακολουθεί την κατασκευαστική πρόοδο. Το προηγούμενο καθεστώς ήταν υπεύθυνο για μια σειρά αρχιτεκτονικά, πολεοδομικά και επιχειρηματικά δράματα. Ρωτήστε τους ανθρώπους της εταιρείας του Μπάμπη Βωβού, που χρεοκόπησε κυρίως επειδή υποχρεώθηκε να σταματήσει την ανέγερση του εμπορικού κέντρου στον Βοτανικό, ενώ το κτίριο είχε ολοκληρωθεί κατά 75%. Μια ολόκληρη εταιρεία καταστράφηκε (μαζί της εκατοντάδες υπάλληλοι, που σήμερα είναι άνεργοι) επειδή το ελληνικό κράτος επέτρεψε την έναρξη των εργασιών χωρίς, προφανώς, να έχουν εξεταστεί όλες οι διαστάσεις της υπόθεσης. Αλλά, αν δεν σας αρέσει ο κ. Μπάμπης Βωβός, ρωτήστε μια μικρότερη, οικογενειακή εταιρεία που είχε την ιδέα να αναπτύξει συγκρότημα πολυκινηματογράφων στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας. Το έργο είχε σχεδόν ολοκληρωθεί, αλλά μία ακόμη προσφυγή στο ΣτΕ κληροδότησε στην Αθήνα ένα ακόμα αιώνιο γιαπί και οδήγησε τους υποψήφιους επενδυτές στην απόγνωση. Ο συνάδελφος Νίκος Ρουσάνογλου έγραφε προχθές στην «Καθημερινή» για τον επταετή αγώνα επενδυτικού ομίλου να κατασκευάσει εμπορικό κέντρο στη λεωφόρο Κηφισού. Αλλη μία προσφυγή στο ΣτΕ: γιατί να χτιστεί εμπορικό κέντρο σε οικόπεδο που απέχει 1,5 χιλιόμετρο από το αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος;

Την επόμενη Πέμπτη αναμένονται οι δεσμευτικές προτάσεις των επενδυτικών ομίλων για την αξιοποίηση του Ελληνικού. Μήπως είναι η ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα νέο, διάφανο, ευέλικτο, αποτελεσματικό, νομικά αδιάβλητο ελεγκτικό πλαίσιο, έτσι ώστε οι αναμενόμενες προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας που συνοδεύουν σχεδόν κάθε ιδιωτικό επενδυτικό σχέδιο να είναι καταδικασμένες πριν καν υποβληθούν;