Ερωτήματα:- ο υπουργός και περιβάλλοντος, ο καθηγητής, ο υποστηριζόμενος από τη ΔΗΜΑΡ, γνωρίζει ότι με το ΠΔ που υπογράφηκε από τον υφυπουργό του και δημοσιεύτηκε, πετιέται στο καλάθι των σκουπιδιών μια σημαντική γνωμοδότηση του ΣτΕ, που εκτός των άλλων διασφάλιζε και την ισονομία; - ο κ. Καμίνης, με την ιδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη, τι θέση θα έπαιρνε; με την ιδιότητα του δημάρχου, τι θέση θα πάρει;
Το δημοσίευμα της Εφημερίδας Ακαδημίας Πλάτωνα για την επίμαχη υπόθεση Μουζάκη
Η νομιμότητά τους είναι η κατάργηση όλων των νόμων!
Οταν οι επενδυτές μάς μαλώνουν για τη γραφειοκρατία και υπερασπίζονται τη νομιμότητα
«Chris McCormack της MPGA - ARTUME: «Σε όλο τον κόσμο οι αποφάσεις λαμβάνονται γρήγορα, τη στιγμή που στην Ελλάδα, ακόμη και για απλές υποθέσεις, τα πράγματα είναι δύσκολα» και «… Αλλωστε, εμείς δεν ζητούμε επιτάχυνση των διαδικασιών, αλλά την απόλυτη εφαρμογή του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου» (από τη συνέντευξη του στελέχους στο capital, αμέσως μετά το 2ήμερο των εκδηλώσεων στο αρχαιολογικό πάρκο).
1η απλή υπόθεση: η κατεδάφιση κτιρίων του βιομηχανικού συγκροτήματος της Κλωστοϋφαντουργίας Μουζάκη.
Στις 8 Απριλίου 2011, ο προϊστάμενος της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων, και αφού έχει αρχίσει η κατεδάφιση των κτιρίων, κάνει γνωστό στο Πολεοδομικό Γραφείο Δήμου Αθηναίων ότι η υπηρεσία του δεν έχει χορηγήσει την απαιτούμενη έγκριση κατεδάφισης. Επισημαίνει επίσης ότι είχε ζητήσει με έγγραφό της από τις 17/02/2009 συμπληρωματικά στοιχεία για το βιομηχανικό συγκρότημα και υποβολή σχετικού φακέλου σε περίπτωση κατεδάφισης των κτιρίων. Το θέμα, σύμφωνα με την υπηρεσία, εκκρεμούσε από τότε, δηλαδή από το 2009, χωρίς απάντηση από την ARTUME.
Οι λάτρεις της γρηγοράδας, από το 2009 μέχρι το 2011, δεν έδιναν τα στοιχεία που τους ζητούσε μια υπηρεσία!
Οι εφαρμοστές της νομιμότητας θεώρησαν «γραφειοκρατία» να υποβάλουν τοn φάκελο στην Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων για να πάρουν άδεια κατεδάφισης, όταν όλοι οι κοινοί θνητοί της περιοχής έχουμε την υποχρέωση να εφαρμόσουμε τη συγκεκριμένη διαδικασία για πολλές περιπτώσεις έκδοσης άδειας.
Και επειδή εκτιμούσαν ότι για την απλή υπόθεσή τους πολύ δυσκολεύονταν, συνέχισαν την κατεδάφιση, αναγκάζοντας την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων σε νέο έγγραφο προς την Πολεοδομία, στις 13 Απριλίου.
Πέντε μέρες όμως ήταν αρκετές για να ξεπεραστεί η «γραφειοκρατία». Τα αξιόλογα τμήματα των κτιρίων εξαφανίστηκαν και, βέβαια, όταν έγινε η αυτοψία από τις υπηρεσίες, διαπιστώθηκε ότι «τα εναπομείναντα οικοδομικά τμήματα είναι σε μη αναστρέψιμη κατάσταση και… στα απομεινάρια δεν διακρίνεται ιδιαίτερος σχεδιασμός» (έγγραφο στις 14 Ιουλίου 2011). Επειτα από αυτά, έρχεται στην ίδια συνέντευξη ο κ. Γ. Τσουκαλάς, επίσης στέλεχος της εταιρίας, να ξεκαθαρίσει ότι «με αποφάσεις τους, τα υπουργεία Πολιτισμού και Περιβάλλοντος, ο Δήμος Αθηναίων και η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων έχουν αποσαφηνίσει ότι δεν υπάρχουν διατηρητέα κτίσματα στην περιοχή».
Για την ιστορία, το υπουργείο Πολιτισμού έδωσε αυτήν την απάντηση στις 4 Αυγούστου 2011 και επί των ερειπίων. Για το μόνο που δεν μπορείς να εγκαλέσεις τους επενδυτές είναι για την κατανόηση στην πάταξη της «γραφειοκρατίας» που βρήκαν από τον πρώην υπουργό Περιβάλλοντος Ν. Σηφουνάκη. Σε πέντε μήνες μέσα έλυσε το πρόβλημα με τα κτίρια. Τόσοι χρειάστηκαν για να πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων η αιτιολογική έκθεση της αρμόδιας υπηρεσίας του υπουργείου του για τον χαρακτηρισμό ως διατηρητέων των δύο βιομηχανικών συγκροτημάτων - Μουζάκη και Λαναρά - Κύρτση» (30/9/2010)
Τι μεσολάβησε; Μια ένσταση επί της έκθεσης, από την ARTUME. Η αναθεώρηση από τον Δήμο της Αθήνας των αρχικών προτάσεων για χαρακτηρισμό ως διατηρητέων των κτιρίων που είχε υποβάλει στο υπουργείο. Νέο έγγραφο της ίδιας υπηρεσίας του υπουργείου που έκανε δεκτό τον «μη χαρακτηρισμό του Μουζάκη», στις 28 Φεβρουαρίου 2011. Και, επιτέλους, υπογραφή Σηφουνάκη στις 15 Μαρτίου 2011 για μη χαρακτηρισμό των κτιρίων ως διατηρητέων!
Ειλικρινά, κ. McCormack, δεν μπορούμε να φανταστούμε πόσο πιο αντιγραφειοκρατικά θα λύνατε παρόμοιες «απλές υποθέσεις» στο Λονδίνο, για παράδειγμα.
2η απλή υπόθεση, με επιτάχυνση: η τροποποίηση των χρήσεων γης, τοπικά, στην ιδιοκτησία της εταιρίας.
Εως το σωτήριο έτος 2011, η τροποποίηση των χρήσεων γης ακολουθούσε συγκεκριμένες διαδικασίες. Υπήρχε μια βασική λογική: ο πολεοδομικός σχεδιασμός μιας πόλης δεν μπορεί να είναι άσκηση πλεξίματος ούτε «ράβε - ξήλωνε». Υποτίθεται ότι οι δήμοι ενδιαφέρονταν για την ανάπτυξη της περιοχής τους, μελετούσαν τις εξελίξεις και σχεδίαζαν με ορίζοντα πενταετίας πώς θα λειτουργήσει η πόλη τους: το περιβάλλον, η κατοικία, η οικονομία.
Η πλειονότητα των δήμων ποτέ δεν λειτούργησε έτσι. Παράδειγμα, η γειτονιά μας. Από το 1988 έως σήμερα δεν εφάρμοσαν καμία κατεύθυνση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου και άφησαν την περιοχή στον «αυτόματο πιλότο» των επιλογών της αγοράς. Οταν χρειάστηκε να τακτοποιηθεί η σκανδαλώδης προσπάθεια της REDs, θυμήθηκαν ότι χρειαζόμαστε «πολεοδομική αναβάθμιση». Η σοβαρή πρόταση που κατατέθηκε από την Επιτροπή Κατοίκων, προϊόν της Ημερίδας του 2010, που υιοθετήθηκε και από τότε στελέχη του Οργανισμού Αθήνας και του ΥΠΕΧΩΔΕ, για κήρυξη όλης της γειτονιάς Ακαδημίας Πλάτωνα και του Βιομηχανικού Πάρκου σε «περιοχή ανάπλασης» με βάση υπάρχοντες νόμους, ούτε καν συζητήθηκε από τον Δήμο της Αθήνας. Από το 2010 θα μπορούσε να γίνει μια συνολική μελέτη για το μέλλον της περιοχής. Ομως αυτό δεν βόλευε τα πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα. Σήμερα, από τον δήμο υπόσχονται συνολική μελέτη, που δεν είναι απαραίτητη όμως πριν από την προώθηση της αλλαγής των χρήσεων! Εκλογές έρχονται, γαρ, κάπως να θολώσουμε τα νερά.
Εμείς, λοιπόν, οι πολίτες έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε για τις «απλές υποθέσεις σε άλλες χώρες, που στην Ελλάδα γίνονται δύσκολες». Εσείς, όχι.
Οι τροϊκανές κυβερνήσεις, με σημαία την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους και τα Μνημόνια, έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα ξεπατώματος ακόμη και της ελάχιστης πρόβλεψης του νομοθέτη για σχεδιασμό με γνώμονα το βιώσιμο μέλλον της κοινωνίας συνολικά και τη διαφάνεια. Από το 2011, το 2012 και φυσικά σήμερα, παράγουν «νόμους» που, χωρίς προσχήματα πια, αλυσοδένουν τις ζωές μας και εξυπηρετούν αποκλειστικά τα μεγάλα ιδιωτικά κεφάλαια.
Η ARTUME δεν θα μπορούσε να προχωρήσει στο σχέδιό της, αν οι Παπακωνσταντίνου - Σηφουνάκης δεν άλλαζαν τους νόμους. Δεν θα μπορούσε να ζητήσει τροποποίηση των χρήσεων γης, τοπικά για την ιδιοκτησία της, με μια έωλη δική της επιχειρηματολογία για «ανάπτυξη» και «θέσεις απασχόλησης». Δεν θα μπορούσε να προχωρήσει γιατί δεν έχουν περάσει και τα πέντε χρόνια από την τελευταία τροποποίηση του Πολεοδομικού Σχεδίου του δήμου, και μάλιστα στα Σεπόλια. Τώρα δηλώνει αισιόδοξη. Εχει σαφή επίγνωση, όπως και πολλοί άλλοι σαν την ίδια, για ποιους δουλεύει η κυβέρνηση της «γραφειοκρατικής Ελλάδας». Και για να μην αδικήσουμε κανέναν, να αναφερθούμε και στην αντιγραφειοκρατική μάχη του δημάρχου Καμίνη. Υπέγραψε ένα ννημόνιο συνεργασίας με την εταιρία από τον Οκτώβριο του 2012 που δεν έχει φέρει στο δημοτικό συμβούλιο ακόμη! Αλλά εδώ έχει καταργηθεί επί της ουσίας ο ρόλος της Βουλής για λόγους «αναπτυξιακούς», το δημοτικό συμβούλιο θα έχει ρόλο;
3η υπόθεση, που θα προσπαθήσουν να γίνει απλή, με επιβράδυνση: τροποποίηση των συντελεστών δόμησης και των υψών κτιρίων στην περιοχή γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο.
Από τις 5 Νοεμβρίου 2011 προωθείται η πρόταση του ΥΠΕΚΑ για το πιο πάνω ζήτημα. Στις αρχές Απριλίου έφθασε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ως σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος. Το ΣτΕ έκανε παρέμβαση στο συντελεστή του 2,4 για τις ιδιοκτησίες στο «Βιομηχανικό Κέντρο Αθηνών», όπου βρίσκεται και το πρώην Μουζάκη. Ζήτησε να κατέβει στο 2,1.
Τι θα απογίνει το Π.Δ. που ταλαιπωρείται 1,5 χρόνο τώρα και που θα έπρεπε να είχε εκδοθεί προτού λήξει η τρίτη και τελευταία «αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών»;
Θα σπρωχτεί βαθιά σε κανένα γραφειοκρατικό συρτάρι για να προλάβει η εταιρία να εκδώσει οικοδομική άδεια μέσα στο 2013, όπως ισχυρίζεται ότι έχει δικαίωμα, «αφού τα έχει κάνει όλα και πολύ παραπάνω»;
Μάλλον αυτό θα επιδιωχθεί από την κυβέρνηση που, κατά τον κ. McCormack πάντα, τους «τελευταίους οκτώ μήνες… έχει επιταχύνει τις προσπάθειες για την απλοποίηση των διαδικασιών και τη διασαφήνιση των νόμων».
Εμείς γνωρίζουμε τι εννοούν, απ' όλη τη ζωή μας στα τρία αυτά χρόνια της τροϊκανής διακυβέρνησης. Η «Disneyland» που σχεδιάζουν σαν μέλλον για τον αρχαιολογικό χώρο και τη γειτονιά μας δεν είναι η «ανάπτυξη» που χρειαζόμαστε. Για μας δεν υπάρχει άλλος δρόμος έξω από τον επίμονο αγώνα για ένα μέλλον που δεν θα βάζει τα κέρδη των λίγων πάνω από τις ζωές των πολλών.
Α.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου